Zażegnać kryzys z... dobrą książką!

Skradał się po cichutku, nieco nieśmiały, stłumiony przez codzienne obowiązki, by w końcu zaatakować...
Myślę, że w jakimś stopniu osiągnął to, co zamierzał, ale to nie koniec walki. Kryzysie, odejdź!

Ostatnimi czasy stałam się nadwrażliwa i niepewna, a wszelkie działania wydają się pozbawione sensu. Mam ochotę na coś, czego nigdy nie robiłam, może być dziwne, niebezpieczne, nienormalne, dziecinne, ale... Męczą mnie codzienne realia, a poniższy, dzisiejszy dialog jedynie to spotęgował.
D: jest ktoś, kto cię źle traktuje? 
M: nie?
D: to dobrze, zabiłbym gnoja.
Niby nic, a rozbija. 

Koniec marudzenia, maylet, przejdźmy do sedna.
Jednym z założeń mojej pseudosamorelizacij był powrót do czytania.  Po męczarni z ''Potopem'', mimo nie dobrnięcia do końca, obiecałam sobie coś lekkiego. Obiecanki cacanki!

 

Nie czytam jej pierwszy raz, ani z pewnością nie ostatni.  ''My z poprawcza'' Orfeusza Nowakowskiego nie jest książką epicką, pełną wyszukanych słów i idealnie posklejanych zdań,

(widziałam kilka błędów stylistycznych -)  przeciwnie - zawiera wulgaryzmy,

przed czym zostajemy ostrzeżeni na samym początku, jednakże idealnie oddaje realia

świata, prawdziwego świata. Tego, o którym nikt nie chce mówić, a którego

ja zawsze chciałam być częścią. (tą dobrą psycholożką ;P)

Gwałty, kradzieże, rozboje, bójki, narkotyki - wszystko to oczyma nastolatka, 

dzięki czemu idealnie potrafię wczuć się w jego uczucia.

Najsmutniejsze jest to, jak szybko można zostać skreślonym, a w gruncie rzeczy

nikt nie jest tak do końca zły. 

Nie wspomnę już, jak płakałam razem z nim po śmierci I.

Polecam, zdecydowanie, jeśli ktoś nie boi się kontrowersyjnych tematów.

 Lubicie czytać? Udało się Wam trafić na coś interesującego? ;)